Pierwsze koronacje królewskie
|
|
|
|
|
Bolesław I Chrobry |
Mieszko II Lambert |
Bolesław II Śmiały |
|
|
|
|
Przemysł II |
Wacław II |
W archikatedrze gnieźnieńskiej odbyła się pierwsza koronacja królewska. A później jeszcze czterokrotnie arcybiskupi gnieźnieńscy nakładali korony władcom:
Bolesław Chrobry – 18 kwietnia (?) 1025 [Arcybiskup Hipolit]
Mieszko II – 25 grudnia (?) 1025 [Arcybiskup Hipolit]
Bolesław II Śmiały – 25 grudnia 1076 [Arcybiskup Piotr]
Przemysł II – 26 czerwca 1295 [Arcybiskup Jakub Świnka]
Wacław II – sierpień 1300 [Arcybiskup Jakub Świnka]
Dwie pierwsze koronacje to naturalna kolej losu – nigdzie indziej, jak w archikatedrze dokonywano koronacji władców. Na uwagę zasługuje koronacja Bolesława Śmiałego dokonana właśnie w Gnieźnie, a szczególnie Przemysła II, który dążył do zjednoczenia ziem piastowskich i odnowienia królestwa. Do rangi symbolu (podkreślenie znaczenia archikatedry gnieźnieńskiej, a także usankcjonowanie własnej koronacji) urosła koronacja Wacława II.
Gall Anonim opisał jak podczas pobytu w Gnieźnie Otton III zdjął swój diadem i zakładając na głowę Bolesława miał powiedzieć, iż tak zacnego władcę na tron posadzić należy i koroną uwieńczyć. Jednak nie ma żadnych śladów, aby podobnego aktu w roku 1000 dokonał arcybiskup. Otto III podarował Bolesławowi włócznię Św. Maurycego, a także gwóźdź z Krzyża Pańskiego. Dziś włócznia przechowywana jest w skarbcu katedry wawelskiej.
Niestety nic nie wiadomo o insygniach królewskich, o koronie jaką koronowano Bolesława i Mieszka II. Jedyne co można stwierdzić, to iż insygnia wywiezione zostały do Niemiec, gdzie zaginęły. Nowe insygnia (korona, berło, miecz) koronacyjne wykonano dla Bolesława Śmiałego i to je wykorzystywano podczas koronacji Przemysła II i Wacława II. Niestety i te insygnia przepadły. Wywiezione w 1303 roku do Pragi zniknęły.