Pierwsze Arcybiskupstwo

Arcybiskupstwo gnieźnieńskie jest najstarszym w Polsce, powstało w 1000 roku podczas Zjazdu Gnieźnieńskiego. W 1136 roku na mocy bulli papieża Innocentego II potwierdzono zwierzchnictwo Gniezna nad pozostałymi biskupstwami polskimi, a na soborze w Konstancji (1414-1418) arcybiskup Mikołaj Trąba uzyskał zgodę na godność prymasa dla każdego kolejnego arcybiskupa gnieźnieńskiego.

Pierwszym arcybiskupem został Radzym Gaudenty, przyrodni brat męczennika Wojciecha, a jego następcą Hipolit sprawujący urząd do 1027 roku. Po nim godność tą piastował Bossuta Stefan – prawdopodobnie przez rok. 

Po napadzie księcia Brzetysława Czeskiego na Gniezno w 1038 roku król Polski Bolesław Śmiały zreorganizował archidiecezję, która obejmowała najprawdopodobniej tereny wschodniej części Wielkopolski, Kujawy, Łęczyckie, Sieradzkie, rozległe tereny Mazowsza. Po raz pierwszy terytorium archidiecezji określiła bulla papieska papieża Innocentego II zwana bullą gnieźnieńską, określająca tereny archidiecezji. Drobne zmiany terytorialne miały miejsce w drugiej połowie XIV w. na granicy z diecezją poznańską i krakowską.