Znak Dziedzictwa Europejskiego

Znak Dziedzictwa Europejskiego sÅ‚uży podkreÅ›leniu symbolicznej wartoÅ›ci obiektów, które odegraÅ‚y znaczÄ…cÄ… rolÄ™ w historii i kulturze Europy lub budowaniu Unii Europejskiej, i nadaniu im odpowiedniej rangi. ZostaÅ‚ ustanowiony w 2007 roku w wyniku inicjatywy miÄ™dzyrzÄ…dowej kilku paÅ„stw europejskich. Na podstawie wyboru dokonanego przez poszczególne paÅ„stwa europejskie Znak Dziedzictwa Europejskiego przyznano 68 miejscom znajdujÄ…cym siÄ™ w 19 paÅ„stwach europejskich.

WÅ›ród nich znalazÅ‚y siÄ™:
1. Stocznia GdaÅ„ska, jako koleba „SolidarnoÅ›ci”
2. Wzgórze Lecha wraz z KatedrÄ… GnieźnieÅ„skÄ…
3. Katedra Wawelska - Bazylika Archikatedralna Świętego Stanisława Biskupa Męczennika i Świętego Wacława na Wawelu
4. Miasto Lublin, jako miejsce zawarcia Unii Polsko-Litewskiej

Znak Dziedzictwa Europejskiego różni siÄ™ od innych inicjatyw w zakresie dziedzictwa kulturowego, takich jak Lista Å›wiatowego dziedzictwa UNESCO, konwencje UNESCO dotyczÄ…ce ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego czy „Europejskie szlaki kulturowe” Rady Europy, dlatego, że:

•   wyróżnia jedynie obiekty, które odegraÅ‚y kluczowÄ… rolÄ™ w historii Europy lub integracji UE;
•  nie odnosi siÄ™ do walorów estetycznych lub architektonicznych obiektu, lecz do jego wartoÅ›ci symbolicznej;
•   nie dotyczy ochrony obiektów, lecz proponowanych przez nie dziaÅ‚aÅ„ i ich wymiaru edukacyjnego, szczególnie wobec ludzi mÅ‚odych;
•  zwiÄ™ksza efektywność obiektów opatrzonych Znakiem poprzez propagowanie ich wzajemnych kontaktów, co uÅ‚atwi partnerskie uczenie siÄ™ i pobudzi dynamikÄ™ dziaÅ‚aÅ„